Copingmechanismen zijn manieren waarop je als mens omgaat met situaties die spanning bij je oproepen, situaties waarin je voor problemen gesteld wordt en die je moet aanpakken om weer verder te kunnen. Er zijn heel verschillende soorten copingmechanismen. Zo kun je dingen actief aanpakken en oplossen, sociale steun zoeken of op een handige manier je emoties uiten. In dat geval is er sprake van gezonden copingstrategieën. Maar er zijn ook minder handige of zelfs ongezonde copingstrategieën. Daarbij kun je denken aan probleemvermijdend gedrag of het zoeken van verdoving in drank of drugs of vervallen in vervallen in passiviteit of depressiviteit.

Leerlingen die thuiszitten hebben veelal in het verleden echt geprobeerd hun problemen op te lossen maar zijn daarin niet geslaagd. Dat betekent niet altijd dat ze de verkeerde strategie gekozen hebben. Het kan ook zo zijn dat hun strategie aanvankelijk wel passend was bij de situatie als zodanig, maar dat de partij die zij in dit proces geprobeerd hebben te activeren een ander beeld had van wat de oplossing zou moeten zijn. Het kan ook zo zijn dat de leerling geprobeerd heeft de dingen vooral zelf op te lossen vanuit de misvatting dat hulpvragen niet de gewenste aanpak voor een begaafde leerling is of dat hun vraag om support niet herkend is door de omgeving.