Ouders – Joyce Tetteroo: de uitdaging als ouders

Joyce Tetteroo is getrouwd met Niels en samen hebben zij drie kinderen: Nina (10), Eva (8) en Sven (3). Ze wonen in Berkel en Rodenrijs, dat is fijn rustig wonen en vlakbij de grote stad. Joyce werkt als leerkracht en specialist burgerschap in het basisonderwijs.

Twee keer per week gaat ze in de plaatselijke sportschool sporten. Met hun zoon gaat ze peuterzwemmen en daarnaast haalt en brengt ze de kinderen naar handbal of muziekles. Ze leest graag, geregeld ook kinderboeken.

Joyce vindt het heerlijk om met het gezin of vriendinnen en hun kinderen op pad te gaan met de Rotterdampas of de museumjaarkaart. Ze hebben er vooralsnog voor gekozen hun kinderen niet te laten versnellen of te testen. Wel krijgen de meiden sinds groep 1 op school levelwerk aangeboden. Voor de opvoeding volgen ze vooral hun gevoel en leren ze steeds meer kijken naar de behoefte van hun kinderen. Humor heeft een belangrijke rol in het gezin.

In een aantal video’s vertelt Joyce over haar ervaringen. Het hoofdthema van deze interviews met Joyce is ‘Hoe is het om ouder van een hoogbegaafd kind te zijn?’:

  1. Even voorstellen
  2. Hoe kom je erachter?
  3. Wel of niet testen?
  4. Het aanbod op school en daarbuiten
  5. Een dubbelrol als ouder en leerkracht
  6. De uitdaging als ouders

Ouders – Sonja Morbé: Het niet altijd kunnen voorspellen van het verloop

Sonja Morbé is specialiste hoogbegaafdheid, 3P-facilitator, trainer, projectmanager, juriste, onderneemster en auteur van het boek Uitdagend of verrijkend onderwijs?.

Ze houdt van verheldering, bewustwording, wijsheid, sensitiviteit, creativiteit, humor, ondernemen, structuur en praktisch handelen. Zij heeft het talent om iets ‘ogenschijnlijk ingewikkelds’ in hapklare taal uit te leggen.

Haar missie is kennis en kunde te delen, zodat hoogbegaafde leerlingen hun potentieel kunnen ontwikkelen op eigen niveau, eigen tempo, in eigen interessegebied zonder schaamte en in verbinding met anderen.

Sonja is, samen met haar man, ouder van twee volwassen hoogbegaafde zonen. In haar gezin zijn open communicatie, respect, sensitiviteit en humor belangrijk.

In een aantal video’s vertelt Sonja over haar ervaringen. Het hoofdthema van deze interviews met Sonja is ‘Hoe is het om ouder van een hoogbegaafd kind te zijn?’:

  1. Even voorstellen
  2. Het niet altijd kunnen voorspellen van het verloop
  3. Wat werkte
  4. Advies aan ouders

Ouders – Sonja Morbé: Even voorstellen

Sonja Morbé is specialiste hoogbegaafdheid, 3P-facilitator, trainer, projectmanager, juriste, onderneemster en auteur van het boek Uitdagend of verrijkend onderwijs?.

Ze houdt van verheldering, bewustwording, wijsheid, sensitiviteit, creativiteit, humor, ondernemen, structuur en praktisch handelen. Zij heeft het talent om iets ‘ogenschijnlijk ingewikkelds’ in hapklare taal uit te leggen.

Haar missie is kennis en kunde te delen, zodat hoogbegaafde leerlingen hun potentieel kunnen ontwikkelen op eigen niveau, eigen tempo, in eigen interessegebied zonder schaamte en in verbinding met anderen.

Sonja is, samen met haar man, ouder van twee volwassen hoogbegaafde zonen. In haar gezin zijn open communicatie, respect, sensitiviteit en humor belangrijk.

In een aantal video’s vertelt Sonja over haar ervaringen. Het hoofdthema van deze interviews met Sonja is ‘Hoe is het om ouder van een hoogbegaafd kind te zijn?’:

  1. Even voorstellen
  2. Het niet altijd kunnen voorspellen van het verloop
  3. Wat werkte
  4. Advies aan ouders

Ouders – Sonja Morbé: Wat werkte

Sonja Morbé is specialiste hoogbegaafdheid, 3P-facilitator, trainer, projectmanager, juriste, onderneemster en auteur van het boek Uitdagend of verrijkend onderwijs?.

Ze houdt van verheldering, bewustwording, wijsheid, sensitiviteit, creativiteit, humor, ondernemen, structuur en praktisch handelen. Zij heeft het talent om iets ‘ogenschijnlijk ingewikkelds’ in hapklare taal uit te leggen.

Haar missie is kennis en kunde te delen, zodat hoogbegaafde leerlingen hun potentieel kunnen ontwikkelen op eigen niveau, eigen tempo, in eigen interessegebied zonder schaamte en in verbinding met anderen.

Sonja is, samen met haar man, ouder van twee volwassen hoogbegaafde zonen. In haar gezin zijn open communicatie, respect, sensitiviteit en humor belangrijk.

In een aantal video’s vertelt Sonja over haar ervaringen. Het hoofdthema van deze interviews met Sonja is ‘Hoe is het om ouder van een hoogbegaafd kind te zijn?’:

  1. Even voorstellen
  2. Het niet altijd kunnen voorspellen van het verloop
  3. Wat werkte
  4. Advies aan ouders

Ouders – Sonja Morbé: advies aan ouders

Sonja Morbé is specialiste hoogbegaafdheid, 3P-facilitator, trainer, projectmanager, juriste, onderneemster en auteur van het boek Uitdagend of verrijkend onderwijs?.

Ze houdt van verheldering, bewustwording, wijsheid, sensitiviteit, creativiteit, humor, ondernemen, structuur en praktisch handelen. Zij heeft het talent om iets ‘ogenschijnlijk ingewikkelds’ in hapklare taal uit te leggen.

Haar missie is kennis en kunde te delen, zodat hoogbegaafde leerlingen hun potentieel kunnen ontwikkelen op eigen niveau, eigen tempo, in eigen interessegebied zonder schaamte en in verbinding met anderen.

Sonja is, samen met haar man, ouder van twee volwassen hoogbegaafde zonen. In haar gezin zijn open communicatie, respect, sensitiviteit en humor belangrijk.

In een aantal video’s vertelt Sonja over haar ervaringen. Het hoofdthema van deze interviews met Sonja is ‘Hoe is het om ouder van een hoogbegaafd kind te zijn?’:

  1. Even voorstellen
  2. Het niet altijd kunnen voorspellen van het verloop
  3. Wat werkte
  4. Advies aan ouders

Ouders – Co-regulatie

Kinderen kunnen nog moeite hebben met het reguleren van hun emoties en gedrag, zeker als er sprake is van een situatie waarin hun stressniveau is verhoogd. Co-regulatie betekent dat je zowel fysiek als mentaal steun biedt aan je kind en zowel bespreekt als voordoet hoe je met heftige emoties omgaat.

Ouders en professionals kunnen zorgen voor co-regulatie: ze kunnen het kind helpen allereerst de emoties te begrijpen, door woorden te geven. Maar ook non-verbaal kun je veel doen. Je kunt samen met het kind regulatietechnieken toepassen. Daardoor help je het kind het zenuwstelsel te reguleren. Denk bijvoorbeeld aan ademhaling, tempo van praten, lichaamshouding, beweging. Daarvoor is het nodig dat je zelf rustig en kalm bent.

Ouders – De variawet

De variawet zorgt er voor dat het mogelijk is meer maatwerk in onderwijstijd te bieden aan leerlingen die tijdelijk geen, of niet volledig, onderwijs kunnen volgen vanwege een lichamelijke of psychische beperking. De school kan dan een op maat gemaakt programma aanbieden door af te wijken van het minimaal aantal uren onderwijstijd.

Je kunt daarbij bijvoorbeeld denken aan deeltijdonderwijs. De school blijft verantwoordelijk voor het onderwijs en ontwikkelprogramma, dient dat ook vast te leggen in een ontwikkelingsperspectief plan (OPP) en biedt dat in overleg met de ouders of verzorgers aan. Voor het aangepaste programma is toestemming nodig van de inspectie.

Ouders – Jeugdgezondheidszorg, jeugdhulp en jeugdzorg

Nederland kent verschillende preventieve en curatieve vormen van ondersteuning en hulp om te zorgen dat kinderen veilig en gezond kunnen opgroeien.

De jeugdgezondheidszorg (JGZ) helpt ouders en opvoeders bij het gezond laten opgroeien van hun kinderen. Je kunt er terecht bijvoorbeeld voor gratis advies, voorlichting en ondersteuning. Ook verzorgen ze de vaccinaties en volgen de ontwikkeling, onder andere via het consultatiebureau en later via het onderwijs. Bij de JGZ werken jeugdartsen en jeugdverpleegkundigen. De JGZ richt zich dus op preventieve zorg.

De JGZ maakt vaak deel uit van het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG). Dit centrum biedt ondersteuning en jeugdhulp en is er voor alle kinderen, jongeren, opvoeders – zowel professioneel als bijvoorbeeld ouders en grootouders en anderen die met kinderen of hun opvoeders werken. Bij het CJG vind je verschillende professionals, waaronder ook maatschappelijk werkers en pedagogen. Je kunt er terecht voor advies, cursussen en kortdurende begeleiding.

Soms is dat niet voldoende en komt de jeugdzorg of jeugdhulp in beeld. Er is dan sprake van specialistische hulp bij opgroeien en opvoeden. De gemeente is verantwoordelijk voor de inkoop van de jeugdzorg. De gemeente maakt daarbij gebruik van verschillende aanbieders, zoals bijvoorbeeld psychologen, orthopedagogen, ambulant gezinshulpverleners, pedagogen enzovoort. Als er medische noodzaak is zal ook een huisarts of kinderarts in beeld komen.

Ouders – “Niet-weten-vaardigheden” en soorten vragen

Met ‘Niet-weten-vaardigheden’ doelen we op vaardigheden die je kunt gebruiken in gesprekken. Je stelt vragen waardoor de ander zelf tot een oplossing kan komen. We zijn snel geneigd om oordelen en adviezen te geven. Maar door een houding aan te nemen van ‘niet-weten’ en vragen te stellen, help je het perspectief van de ander duidelijk te krijgen.

Andere technieken die je kunt gebruiken zijn bijvoorbeeld de wondervraag, schaalvraag en uitzonderingsvraag. Bij de wondervraag vraag je de ander te beschrijven hoe de situatie er uit zou zien als er een wonder heeft plaatsgevonden waardoor het probleem is opgelost.

Bij de schaalvraag kan de ander aangeven waar hij zit op een schaal van 0 tot 10 waarbij 10 de ideale situatie is. Wat is er nodig om een of twee stapjes op te schuiven richting die 10?

Tenslotte de uitzonderingsvraag. Daarbij vraag je naar momenten waarop het probleem zich niet of minder voordoet, waardoor je inzicht krijgt in wat werkt in zo’n situatie.

Wat verstaan we onder… pedagogische sensitiviteit?

Met pedagogische sensitiviteit bedoelen we dat je opmerkt, aanvoelt en begrijpt wat er in een situatie of bij een kind nodig is. Je hebt oog voor de ander, en voor signalen, ook de kleine en minder opvallende. Je geeft daar de juiste betekenis aan en reageert er op een goede manier op, ook in de ogen van de ander.

Door deze manier van reageren draag je bij aan een goede relatie, want de ander voelt zich gehoord en gezien. Tenslotte richt je je bij pedagogische sensitiviteit bewust op de goede momenten en sterke kanten van een kind.